پیش از میلاد: 

در اولین بخش از تاریخچه ژاپن برسی اولین ساکن های مجمع الجزایر ژاپن است که در دوران پارینه سنگی، حدود ۳۸ تا ۳۹ هزار سال پیش ردیابی شده اند.

در حدود قرن سوم قبل از میلاد، مردم یایویی از آسیا به مجمع الجزایر ژاپن مهاجرت کردند و تکنولوژِی آهن و تمدن کشاورزی را معرفی کردند.

از آنجایی که آنها تمدین کشاورزی داشتند، جمعیت یایویی به سرعت شروع به رشد کرد و در نهایت بر مردم جومون (بومیان مجمع الجزایر ژاپن که شکارچی گردآورنده بودند) غلبه کرد.

تاسیس امپراتوری :

بین قرن های چهارم و نهم، بسیاری از پادشاهی ها و قبایل ژاپن به تدریج تحت یک  دولت متمرکز شدند که توسط امپراتوری تاسیس شده در این زمان تا به امروز ادامه دارد، البته در نقشی تشریفاتی.

در سال ۷۹۴ پایتخت امپراتوری جدیدی در هیان-کو (کیوتوی امروزی) تاسیس شد، که نشان دهنده آغاز دوره هیان است که تا سال ۱۱۸۵ ادامه داشت. دوره هیان به عنوان عصر طلایی فرهنگ کالسیک ژاپن در نظر گرفته می شود.

زندگی مذهبی ژاپنی  از این زمان به بعد آمیخته ای از آیین های بومی شینتو و بودیسم بود.

شوگونات:

در طول قرن های بعد، قدرت خانه امپراتوری کاهش یافت و ابتدا به قبایل بزرگ اشراف غیر نظامی – به ویژه فوجی وارا- و سپس به قبایل نظامی و ارتش سامورایی های آنها رسید.

قبیله میناموتو به رهبری یوریتومو در جنگ ۱۱۸۰ تا ۱۱۸۵ پیروز شد و قبیله نظامی رقیب خود، تایرا را شکست داد.

پس از به دست گرفتن قدرت یوریتومو پایتخت خود را در کاماکورا تاسیس کرد و عنوان شوگان را به خود اختصاص داد.

در سالهای ۱۲۷۴ و ،۱۲۸۱ شوکونات کاماکورا در برابر دو تهاجم مغول ایستادگی کردند، اما در سال ۱۳۳۳توسط یکی از مدعیان رقیب شوگونات سرنگون شد و در دوره موروماچی آغاز شد.

در این دوره، جنگ سالاران منطقه ای به نام دایمیو به بهای هزینه شوگون قدرت گرفتند.در نهایت ژاپن سقوط کرد.

دوره ادو: 

در اواخر قرن شانزدهم ، ژاپن تخت رهبری دایمیو اودا نوبوناگا و جانشین او، تویوتومی  هیدیوشی، دوباره متحد شد.

پس از مرگ تویوتومی در سال ،۱۵۹۸ توکوگاوا ایه یاسو به  قدرت رسید و توسط امپراتور به عنوان شوگان منصوب شد.

شوگونات توکوگاوا که از ادو   (توکیو امروزی) حکومت می کرد، بر دوران شکوفایی و صلح آمیز معروف به دوره ادو (۱۶۰۰-۱۸۶۸) شناخته می شود، اداره می شد.

شوگونات توکوگاوا یک سیستم طبقانی سختگیرانه را بر جامعه ژاپن تحمیل کرد و تقریبا تمام ارتباط خود را با جهان خارج قطع کرد. 

بازسازی میجی:

در طول جنگ بوشین در سال ۱۸۶۸ شوگونات سقوط و قدرت به امپراتور بازگشت. که یکی از مهترین اتفاقا تاریخچه ژاپن می باشد.

رهبری ملی جدید در دوره میجی (۱۸۶۸ – ۱۹۱۲) کشور جزیره ای فئودالی منزوی را به  یک امپراتوری تبدیل کرد که از غرب پیروی می کرد.

اگرچه دموکراسی توسعه یافت و فرهنگ غیر نظامی مدرن در دوره تایشو (۱۹۱۲ – ۱۹۲۶) رونق گرفت.

ارتش قدرتمند ژاپناز خودمختاری زیادی برخوردار بود و رهبران غیر نظامی ژاپن را در دهه های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ تحت سلطه خود درآورد.

جنگ و بمباران هیروشیما:

ارتش ژاپن در سال ۱۹۳۱ به منچوری حمله کرد و از سال ۱۹۳۷ درگیری به جنگ طولانی با چین تبدیل شد.

حمله ژاپن به پرل هاربر در سال ۱۹۴۱ منجر به جنگ با ایالت متحده و متحدانش شد که موجب یکی از غم انگیزترین اتفاقا در تاریخچه ژاپن بود

در ابتدا نیروهای ژاپن به زودی بیش از حد گسترش یافتند، اما ارتش علیرغم حملات هوایی متفقین که خسارت شدیدی به مراکز جمعیتی وارد کرد، مقاومت کرد.

امپراتور هیروهیتو تسلیم ژاپن را در ۱۵ اوت ۱۹۴۵ پس از بمباران هیروشیما و ناکازاکی و تهاجم شوروی به منچوری اعلام کرد.

رشد اقتصادی و بعد دهه گمشده: 

متنفقین ژاپن را تا سال ۱۹۵۲ اشغال کردند و طی آن قانون اساسی جدیدی در سال  1947 تصویب شد که ژاپن را به سلطنت مشروطه (سطلنت طبق قانون اساسی) و دموکراسی پارلمانی تبیدل کرد.

حزب لیبرال دموکرات (حزب سیاسی محافظه کار و ملی گرای ژاپنی) از رشد اقتصادی بسیار بالای برخوردار شد و به یک قدرت اقتصادی جهانی تبدیل شد.

از دهه گمشده ۱۹۹۰ (دهه های از دست رفته رکود اقتصادی ژاپن) رشد اقتصادی ژاپن کند شده است.

منبع: ویکی پدیا انگلیسی

برای شناخت بهتر نینجا به صحفه تاریخچه نینجا مراجعه کنید.